کابوس
كابوس اين آيينه تشويشه
كابوس اين شب هامو باور كن
موجاي وحشي تو سرم كم نيس
بي تابي دريا رو باور كن
دلتنگ تو ميشم تو هر لحظه
تا مرز بي تابي و دلكندن
نگذار اين موج فراموشي
اسم تو رو پنهون كنه از من
فرقي نداره! سيب يا گندم
يك عمره كه دس به سرم كردي
با اينكه ميدونستي من تنهام
پنهون شدي، تنهاترم كردي
ميخوام فراموشت كنم اما
دنياي من بعد از تو بي تابه
اين عقربه برعكس مي چرخه
اين درد يك لحظه نمي خوابه
بي تابي دريا رو باور كن
من سالهاس با اسم تو تنهام
دنياي من درگير تشويشه
آرامشم رو از خودت ميخوام
گم ميشي تو حرفاي اين مردم
وقتي نبودت هم يه عادت شد
قانون پنهون بودنو بشكن
دوري و دوستي هم رفاقت شد؟!
دنيا پر از سيباي دس خوردس
اين قافله از نسل آدم بود
فرقي نداره سيب يا گندم
كابوس اين شب هامو باور كن
موجاي وحشي تو سرم كم نيس
بي تابي دريا رو باور كن
دلتنگ تو ميشم تو هر لحظه
تا مرز بي تابي و دلكندن
نگذار اين موج فراموشي
اسم تو رو پنهون كنه از من
فرقي نداره! سيب يا گندم
يك عمره كه دس به سرم كردي
با اينكه ميدونستي من تنهام
پنهون شدي، تنهاترم كردي
ميخوام فراموشت كنم اما
دنياي من بعد از تو بي تابه
اين عقربه برعكس مي چرخه
اين درد يك لحظه نمي خوابه
بي تابي دريا رو باور كن
من سالهاس با اسم تو تنهام
دنياي من درگير تشويشه
آرامشم رو از خودت ميخوام
گم ميشي تو حرفاي اين مردم
وقتي نبودت هم يه عادت شد
قانون پنهون بودنو بشكن
دوري و دوستي هم رفاقت شد؟!
دنيا پر از سيباي دس خوردس
اين قافله از نسل آدم بود
فرقي نداره سيب يا گندم
هر دو واسه اين فاصله كم بود
امیرحسین کاکایی
+ نوشته شده در ۱۳۹۲/۰۶/۰۱ ساعت توسط امیرحسین کاکایی
|